In wat voor moeilijkheden de wereld dan ook verkeert, het Madrigaalkoor blaakt van gezondheid en met frisse moed beginnen we aan het jaar 1954. Het ledental blijft om en nabij de vijftig en een groot aantal geestdriftige meisjes werken op de cursus, om zo gauw mogelijk op het grote koor te zijn.

Dinsdag 12 januari
Dit is een dag dat onze directeur er weer een grijs haartje bij krijgt. Hij wordt nu 34 jaar……en 8 jaar daarvan zijn besteed aan het Madrigaalkoor. Direct na de kerstvakantie zijn we van wal gestoken met de repetities.  Er staat een donateurs concert voor de deur en tegelijk werken we ook reeds aan de programma’s voor het tournee dat we in april zullen houden. De plannen zijn nog binnenskamers  bij de directeur maar nemen reeds vaste vormen aan. De financiële toestand van het koor is ook bevredigend al hebben we geen kas die overladen is. Donateurs hebben we er ongeveer 700. Het is de laatste week van januari. Druk werk voor de meisjes van het bestuur. De stencilmachine werkt op volle toeren,honderden enveloppen worden geschreven en de donateurs krijgen een uitnodiging in de bus voor:

Donderdag 11 februari
In de Stads Doelen. Het wordt een succesvolle avond en de kranten zijn weer vol lof. Het programma bracht veel nieuws op de eerste plaats van Henry Zagwijn een van de beste componisten in Nederland.
Aanvankelijk onderwijzer maar voelde zich zo tot de muziek aangetrokken, dat hij zichzelf lerend zodanig in de muziek bekwaamde dat hij zonder diploma’s toch hoofdleraar werd in compositie leer aan verschillende conservatoria. De liederen Baisse-toi, Farandole, la féte de Douiai en l'Oiseau captif zijn van zijn hand. Onze directeur heeft vier jaar lang compositie leer van hem gehad en hij is er erg trots op dat Henry Zagwijn bij het componeren van de Franse volksliedjes advies vroeg betreft de meisjes stemmen. Bij deze uitvoering van 11 februari was Henry Zagwijn ook aanwezig.

Maandag 8 maart
De gasten waren voornamer dan de gastheer. Deze woorden staan in de Delftse Courant naar aanleiding van een concert dat gehouden werd in de grote zaal van de Stads Doelen. De mannen-zangvereniging, Excelcior, een der leden van de Delftse Federatie gaf een concert en had daar onze medewerking voor gevraagd. Natuurlijk deden we dit graag want hoe meer we kunnen zingen hoe liever. Maar … de gastheren zongen 8 liederen en… de gasten (wij dus )16.
Solo: Meine Pot, bariton.

Het is nog steeds maart
De repetities verlopen normaal een buitenstaander zou niets in de gaten hebben maar… Een koortsachtige bedrijvigheid heerst er achter de schermen. De repetities bereiden het koor voor op een groot tournee, en de naaimachines thuis ratelen dat het een lieve lust is. Waarom… nou, de pyjama van vorig jaar kan ik toch weer niet aandoen, die hebben ze allemaal al gezien. Dus: nieuwe pyjama, nieuwe jurk, enz enz. En dan die portomonnai! Wat een probleem om dat reisgeld weer bij elkaar te krijgen. Ook heerst er hoogspanning in Huize Wilgenlaan. Eindelijk is het onze directeur gelukt een voor hem waardig huis te bemachtigen op het woningbureau, wat met zich mee brengt dat ook het secretariaat verplaatst wordt.

Eindelijk worden de geheimen onthuld,we gaan dit jaar naar:

 België   maandag 19 april optreden voor de Belgische Nationale Omroep
 Frankrijk  dinsdag 20 april optreden voor Radiodiffusion Francais te Strasbourg
 Zwitserland  donderdag 22 april optreden voor de Schweizeerische Rundfunk te Basel
 Oostenrijk  zaterdag 24 april optreden in de stad Schruns in Voralberg ook 22 april en optreden in de stad Bludenz in Voralberg
 Duitsland  maandag 26 april optreden voor de Nord-West-Deutschen-Rundfunk te Keulen

Een reis dus die klinkt als een klok en die waard is om er hard voor te werken, en dat doen we dan ook. We hebben voor alle concerten een ander programma dus dit jaar geen uitgebreiden weergaven van de programma’s. Joop Schouten is onze pianist. De leiding vergadert, bespreekt problemen en lost ze natuurlijk allemaal op. Het Madrigaalkoor staat voor niets, de dansgroep repeteert extra, zeer vermoeiend maar leuk. De repetities lijken eindeloos en de schrik van het koor is Aloétte, en wij begrijpen niet wat de directeur met dit lied voor heeft.

Palmzondag
Nog een week en dan is het eindeloze wachten voorbij. De verloofden worden stiller, de Madrigalen echter levendiger. Generale repetitie in de Stads Doelen met de familie. Natuurlijk wordt het een hopeloze repetitie, hoe kan het ook anders, want (beter laat dan nooit) de directeur deelt de reisboekjes uit. Niemand denkt meer aan zingen en na een uur staan we weer buiten. Heel de familie vergeet het koffie uurtje. Het reisboekje wordt verslonden en iedereen zegt dat de meisjes maar boffen. Opa klaagt dat de jeugd van tegenwoordig over het paard getild wordt. Vader bromt dat zeventig gulden toch maar zeventig gulden zijn. Moeder waarschuwt om toch maar heel voorzichtig te zijn daar in die bergen en de zusjes… ze zijn zooooooo jaloeoeoeeoeoeoeoeors! Een blijft er stil in al die drukte een draagt zijn verdriet in lijdzaamheid: de Verloofde, 10 dagen alleen.


Reisprogramma

 Zondag 18 april  Zalig Pasen ,en tussen 9 en 10 uur de koffers brengen bij reisbureau van der Werf 
 Maandag 19 april  Delft –Brussel-Luxemburg
 Dinsdag 20 april  Luxemburg-Strasbourg-Basel
 Woensdag 21 april  Basel-Zurich
 Donderdag 22 april  Zurich-Bludenz
 Vrijdag 23 april   Bludenz
 Vrij       Vrij       vrij
 Zaterdag 24 april   Bludenz
 Vrij       Vrij       vrij
 Zondag 25 april  Bludenz –Stuttgart
 Maandag 26 april  Stuttgart-Keulen
 Dinsdag 27 april  Keulen-Delft over ?????????

Correspondentie  adressen.
Dhr.Robert  Blauhut
Bludenz,Postfach 3 Voralberg ,Oostenrijk
Haus der Jugend   Niederlander Ufer
Elsa-Brandestromerstr. Koln  Duitsland.
Vergeet geen lakens.


Verslag van de reis 1954 gemaakt door Jan.

Maandagavond 19 april, Luxemburg
Zo zitten we dan in Luxemburg na een voorspoedige reis. Om zes uur al een lekker zonnetje, en tot de grens ging het best. Toen gebeurde het, een knul van de Belgische douane. De hele achterbank was er weg van en is dat de hele dag gebleven, vooral als ze weer zo’n pet zagen. We moesten nog even aan de grens wachten, ook niet te verwonderen want zouden ze zo’n stel schoonheden en zangeressen in Holland houden of niet. Enfin we gingen de streep over op Antwerpen aan. Toen naar Brussel. U hebt het gehoord natuurlijk, het was zoooooooo. Zoooooo met je vinger langzaam langs je lippen. Onder de uitzending werd in het Geuzen Kriekske water gepionierd en onze dames maakten een soepje… dat was ook zooooooooo, met dezelfde vinger langs de lippen.
Om half een gingen we Brussel uit. Bij Namen de eerste sneeuw en de sneeuwbuitjes gingen over in sneeuwstormpjes. Heb geen medelijden met ons want de stemming in de bus was best. Een voortdurend gezang, afgewisseld met het weemoedige lied: Vrede……??????. De rest is voor intern gebruik.  [wie weet hier iets over te vertellen? redactie]
Ze zingen best die Madrigalen, maar ze snoepen en eten nog beter. Enorme hoeveelheden en waar ze het laten?? Als dat zo al die dagen door moet gaan. En dan die Toon, fantastische kerel, is me dat een rijder. Kan hem aanbevelen. Hij heeft ons veilig afgeleverd bij onze slaapplaatsen, waar uw verslaggever nu onder het gekakel van 45 vrouwenstemmen probeert een dragelijk verslag te maken. Het zal echter wel gauw stil zijn, want ik hoor al van verschillende kanten: dadelijk ga ik pitten en het is toch pas half acht. De omgeving is hier prachtig, we hebben al heel wat genoten.
Tot slot nog dit, behalve ”bommen” kregen we in de bus van eigen troubadour Pa Lindeman, een dichtbundel, die we helemaal uitgezongen hebben. Die bundel en dat zingen was weer: zoooooooo met die zelfde vinger. Tot morgen en pit ze.

Dinsdagavond 20 april, Basel 
Gisteren om 20.00 uur sliep het hele stel en vanmorgen 6 uur was het weer volop feest. Om half acht reden we uit Luxemburg, kwart voor negen aan de grens, en het duurde nog geen vijf minuten of we waren over de streep. Toen naar Thionville, en om 2 uur kwamen we in Strassbourg. In een ren naar de studio en terwijl de meisjes hun best doen maken de dames van de staf een soepje. Weer zooooooo. U kent het al. Hadden we gisteren sneeuw en kou, nu is het weer zalig. De hele morgen een lekker zonnetje. We bezoeken de prachtige kathedraal, waar we het klokkenspel bezichtigen. Daarna naar Basel, een uur of vier rijden en onderweg maken we nog een flinke wandeling, waarna de bus ons achterna komt. Het wordt acht uur eer we aan de Zwitserse grens zijn, dan naar ons hotel want iedereen is nu vol vuur om de boel uit de bus te halen, want er komt een heerlijk diner. Nou dat hebben ze wel verdiend. Ook de verslaggever gaat stoppen, want ook hij krijgt zin in zijn prakje. Tot morgen.
 
Woensdagavond 21 april
We hebben vannacht in Basel eens lekker geslapen. Vanmorgen hebben we maar geen haast gemaakt, de meisjes moesten maar eens uitslapen, want zo’n reis is wel vermoeiend. Na het ontbijt de stad in, en het valt op dat je in een welvarend land gekomen bent, want alles is even netjes. Terwijl de meisjes in de studio zijn maken wij de post klaar. Een hele berg is het geworden en die moet natuurlijk zo gauw mogelijk weg, want naar ik hoor, zitten verschillende jonge Delftenaren met smart uit te zien naar dikke brieven. De hele morgen is er wat regen gevallen, een uurtje zon, en later weer dampig. Om 17.00 uur verlaten we Basel en gaan over schitterende wegen naar Zurich. Onnodig te zeggen dat de stemming in de bus weer prima was, speciaal in het achterste gedeelte. Hoe kon het anders met die drie kleine kleutertjes netjes op een rijtje en ik moest zeggen dat vooral het middelste kleuter zijn best heeft gedaan. Ik moet voor hem speciaal Dora uitnodigen voor de slotbus. Zal dat een feest worden. Ook ons einde van vandaag “voor Vaderland en Vorst”.

Donderdagavond 22 april
We treffen het in Zurich, we werden gisteren ondergebracht in een moderne school die als jeugdherberg was ingericht. De jeugdherbergvader veranderde onder groot gejuich het uur van binnen zijn van 22.00 naar 23.00 uur. We zijn toen met z’n allen al zingend een wandeling gaan maken langs het Zurichermeer. Een fantastisch schouwspel, je verwachtte elk moment meerminnen en elfjes te zien. Vanmorgen kwam de grote verrassing, we maakten een tocht langs het Zurichermeer en gingen over de andere kant verder. Nu pas zagen we goed de Alpen, van al die pracht werd je stil. We stopten om een flink besneeuwde heuvel te beklimmen maar doordat het gras eronder nat was viel het niet mee voor onze kersverse alpinisten. Maar we redden het natuurlijk, zoals bij ons nu eenmaal alles gaat. De tocht ging weer verder naar Liechtenstein, en natuurlijk gaf het knapenkoor wat we bij ons hebben een nummertje weg: "am Rhein zo schóne" en werd even voor de grens de vrede getekend. Eindelijk dan het doel van onze tocht Bludenz.
Herr Dr Blauhut wachtte ons een eind van te voren al op en begeleide ons naar het hotel. Hier stond Herr Pfarrer met zijn harmonie, alweer geweldig hartelijk. Na hun muzikale begroeting een wedergroet, ook muzikaal van het D.M.K.. Toen wassen, poetsen, boenen, en na korte tijd waren we weer allen heer en dame. Daar moest je weer even aan wennen en ondertussen was het diner klaar. Het concert was in Schruns, dat was nog een eind rijden van hier uit. Het zingen ging geweldig, of ze zo maar even de Doelen waren binnengekomen. Dat ze een rit van ongeveer 180 km erop hadden zitten telde niet mee. De zaal was goed gevuld en de bezoekers enthousiast. Joop gaf nog een improvisatie weg van het Oostenrijkse volkslied. Na afloop werd ons nog koffie en koek aangeboden in een leuk zaaltje. Zo kwam aan deze onvergetelijke dag een eind en gingen we naar bed. Maar uw verslaggever en de Heer Lindeman moesten nog een dik uur wachten in het nachtelijke uur tot de verloofden aan de verloofden nog een dikke brief hadden gefabriceerd, hetgeen goede verloofden behoren te doen. Morgen zijn we vrij. Een geweldig program heeft Herr director opgemaakt, maar daar mag ik nog niets over vertellen.

Vrijdagavond 23 april, Bludenz
Wat een dag, wat een dag! Deze vrijdag was een vrije dag, geen zingen, maar we zijn nog nooit zo moe geweest. Ik zal trachten u alles zo getrouw mogelijk te vertellen, al zal dat moeilijk zijn. Na het ontbijt zijn we direct naar Schruns gereden. Het leek wel zomer, en jassen en hoeden waren niet nodig. Voor we de berg opgingen eerst handen en gezichten invetten en zonnebrillen op. Met de Hochjochbahn gingen we 1900 m hoog met stoeltjes langs een kabel langzaam omhoog. Wie zoiets voor de eerst meemaakt is het haast onbeschrijflijk. Wat voel je je tussen die besneeuwde toppen een nietig mensje, alle grootdoenerij valt van je af. Te vlug was ik boven en wat was het daar heerlijk in de zon, en nu begrijp ik pas dat je kan zonnen in de sneeuw. De meisjes hebben heerlijk geravot en in de berghut hebben we onze boterhammen opgegeten zomaar uit het vuistje en dan gauw weer naar buiten. De directeur had de ski’s aangedaan, maar hij zal nog heel wat moeten oefenen. De andere deden het anders, die gingen op de lat zitten en zich zo naar beneden glijden. U kunt zich de hilariteit van ons en de gasten voorstellen om de vele capriolen die gemaakt werden. Als afscheid zong het koor voor de gasten van de berghut nog twee liedjes. Te vlug ging de tijd voorbij.
We gingen maar tot 1300m naar beneden met de stoeltjeslift en verder gingen we zigzag langs smalle paadjes naar beneden. Doodmoe kwamen we beneden, en in een Konditorei kregen we koffie en bebak. Intussen werd de operatie aanzichtkaart uitgevoerd, u had de stapel eens moeten zien, wel 400 stuks. Na het avond eten bleven we in ons hotel zeer tot ongenoegen van een twintigtal Bludenzer jongelieden die zich voor ons hotel hadden opgesteld, ik denk voor al die meisjes. Dr Blauhut liet ons een serie lantaarnplaatjes zien van Oostenrijk waarbij hij een boeiende beschrijving gaf. Tot slot en onder groot gejuich vond de ontgroening van de nieuwelingen plaats. Om tien uur lagen alle meisjes onder de wol en nu maar afwachten wat er morgen op het programma staat.

Zaterdag 24 april, Bludenz
Het wordt misschien wel wat eentonig, maar het was een prachtdag. Om 9 uur werden wij verwacht in de textiel fabriek van Getzner, Mutter & Cie te Bludenz. Opgericht in 1818 en we zagen hoe de garens gemaakt en geverfd en tot stoffen geweven werden. Om half een waren we terug in het hotel en de meisjes waren vrij om souvenirs te kopen. Om half zeven weer een diner aangeboden door de directie van de fabriek en al was het ons tweede diner, niemand had bezwaar. Het toneel was versiert met de Hollandse en Oostenrijkse vlaggen, de zaal gezellig ingericht en afgestampt met mensen van de fabriek. Ter ere van onze meisjes zong een koortje enige liederen, en toen was het onze beurt. We hebben die lui eens laten zien wat zingen is. De meisjes waren moorddadig, en de dirigent zei later: ”ik had ze kunnen maken en breken”. Ze hebben gezongen zoals ze nog nooit gezongen hebben en de bezoekers braken de zaal haast af. Na ons concert trad de Schrikplátler club Edelweiss Bludenz op en we hebben er van genoten.
En toen: het bal. Nauwelijks klonk de eerste noot van de Bauwerkapelle of alles wat man was stormde op onze meisjes af. En dan die spriet die danste met sproet, die heeft de boel vermaakt, en op een gegeven moment stond ze met dennentakjes in het haar samen met Cobie de Bauwerkapelle te dirigeren. Leuk was om te horen dat men hier dacht dat die Hollander zulke stijve lui waren. Nou dank je de koekoek, dan moet je D.M.K. niet kennen. Te vroeg was het tijd en begeleid door adorerende mannekens konden we de meisjes de bus in loodsen. En dit keer hoefde er niet geroepen te worden: houdt je mond, gaat slapen, want binnen korte tijd sliep de hele boel.

Zondagavond 25 april, Stuttgart
We hebben een rustige dag gehad, maar we moesten om 6 uur opstaan brrrrr. Om 7 uur moesten we in de H.Mis zijn en de meisjes zongen. Na het ontbijt vertrokken we om 10 uur met grote weemoed uit Bludenz en kregen een escorte mee van een paar jongens tot aan de Duitse grens tot grote pret van de achterbank. Over Lindau, Ravensburg, en Ulm gingen we naar Stuttgart waar we tegen achten aankomen. We hebben weer heerlijk gegeten, gauw douchen en voor 22.00 uur onder de wol. O ja, in Weingarten zijn we nog gestopt om de prachtige barokkerk te bekijken, en hier staat een van de beroemdste orgels van Europa. We boften, dat we Joop Schouten bij ons hadden want nu kregen we deskundige voorlichting. Zodra we Duitsland binnen reden en daar geen bergen met sneeuw meer te zien waren vielen de een na de ander in slaap, maar het laatste deel van de reis werd weer machtig mooi, al die prachtige dalen en lieflijke dorpen. Het hele stel was weer ontwaakt en hebben weer alle mogelijke liedjes gezongen. Om 20.00 uur hebben we heerlijk gegeten en om half tien douchen en onder de wol .

Maandagavond 26 april, Keulen
Door gepit tot zeven uur, dat was wel nodig, want we moeten vandaag alleen maar van Stuttgart naar Keulen. Eerst moest er brood gehaald worden, toen gegeten, opruimen, kaarten versturen, nog even een lied gezongen en toen de baan op. Langs de autobaan wordt soep en brood gemaakt. Het landschap is mooi, af en toe merken we wat van de Amerikaanse bezetting, en we passeren Heidelberg en Mannheim. De stemming in de bus is best al wordt er weinig gezongen om de stemmen te sparen. Tegen een uur of 4 wordt het zo warm dat we een keer cola gaan tanken, ging dat er even in. En toen ineens een knal, een achterband door de warmte geklapt... onder deskundige leiding van Toon konden we spoedig weer verder. We passeerde Main en de avondzon kleurde alles rood en hebben we toch nog maar eens een busconcert gegeven. Alle liedjes, zelfs uit de bewaarschooltijd, hebben we gezongen. Om 20.00 uur kwam Keulen in zicht, we hebben er gegeten en de boel opgeruimd en gaan naar bed.

Dinsdag 27 april
In de ochtend heerlijk gewinkeld en van 14.00 tot 18.00 uur naar de studio, en alsmaar beter zingen. Gauw de bus in, wat eten opgescharreld en toen naar huis, en maar linken waar de slotbus zou zijn. Nou die was al in Breda maar wij nog niet, en eindelijk om 22.30 uur zagen we elkaar. Wat een… en wat een … De schade van 9 dagen moest ingehaald worden, en die werd ingehaald. Toen een Brabantse koffietafel, enige speeches, 2 eigengemaakte liederen van Anneke zingen, directeuren zoenen, en toen was het al 00.00 uur geweest, terug naar Delft waar we ruim 01.30 aankwamen. Zo mijn verhaaltje is uit jammer genoeg, maar bij leven en welzijn …volgend jaar.

Terug van de reis,we zitten niet stil.

Het is 1 mei een dag met een mooie kleur,en het Madrigaalkoor verzend 700 brieven voor het donateurconcert.

Geachte donateurs.
Ja,we zijn weer thuis! En dat we succes gehad hebben behoeven wij U niet te vertellen. Alle kranten hebben U ons grote succes laten lezen. We rusten echter nog niet uit want dinsdagavond 4 mei om 20.30 uur zingt het Madrigaalkoor in de Nieuwe Kerk op de markt, bij gelegenheid van Dodenherdenking. Donderdag 6 mei, om 20.00 uur in de Stads Doelen het donateurconcert. We voeren hetzelfde programma uit als in Oostenrijk afgewisseld met pianospel door Joop Schouten en door 5 Ned. Volksdansen, die wij in nationale kostuums en op klompen dansen. Plaatsbespreken is a.s.woensdag van 19.00 tot 21.00 uur op de Koornmarkt 48 ingang St.Jozefschool. Op iedere witte donateurskaart kunnen twee plaatsen besproken worden voor 25 cent per stuk. Kinderen zonder geleide worden niet toegelaten op het concert. In Uw eigen belang: profiteert van dit mooie concert, want U weet, de avonden van het Madrigaalkoor zijn altijd mooie avonden.

Dinsdag 4 mei
Delft herdenkt zijn doden met een indrukwekkende plechtigheid in de Nieuwe Kerk, en wij hebben de zeer vererende opdracht gekregen om deze plechtigheid met zang op te luisteren. We zingen als nooit te voren de geheel gevulde kerk luisterde ontroert naar Duo Seraphin en Vesperkoor, en ook wij waren ontroerd. Zo zingen, in zo’n sfeer en met zo’n intentie hadden we nog nooit gedaan. We zullen met eerbied aan deze uitvoering blijven denken.

Donderdag 6 mei
Concert voor onze donateurs. We zongen 4 polyfone werken, 2 barokliederen, 4 Nederlandse liederen, 2 klassieke liederen, we dansten vijf Ned. Volksdansen en zongen nog 8 Europese volksliederen.

Vrijdag 21 mei
Waarom wij allen de deugd van geduld bezitten????
Omdat we wel eens een generale repetitie van Elckelyc hebben meegemaakt. Om zeven uur ’s avonds moesten we aanwezig zijn, om een uur of acht zie je een beetje beweging komen op het toneel, maar het lijkt er nog niet op. Om negen uur zitten wij verkleumd op de tribune banken, en we wachten maar. Om tien uur is het spel dat wil zeggen de repetitie begonnen, maar wij komen pas bij het slot in actie, dus … wachten. Om elf uur ???? Wat dacht je ?...... nog wachten. En tegen middernacht beginnen ze nog eens opnieuw en zegt de regisseur dat het koor naar huis moet gaan want dat gaat wel goed. Daar leer je nu je geduld beoefenen en ……waag het niet te brommen, als de baas in de buurt is, want dan gooi je olie op het vuur. En toch… zijn we ieder jaar weer trots dat we samen met het mannenkoor van de St Hipp.parochie dit mooie spel mee mogen maken. En ook dit jaar helpen we mee de zes uitverkochte uitvoeringen te doen slagen.

Zaterdag 22 mei
De St Jozef parochie viert feest. 1954, Maria jaar en de Maria van Jesse devotie viert haar 25 jarig bestaan. Het Madrigaalkoor is gevraagd om deze openingsplechtigheid met zang luister bij te zetten, en dat doen we graag met onze mooiste Maria liederen.

Donderdag 27 mei, Hemelvaartdag
Het feestvieren is niet van de lucht, want ten huize van onze directeur wordt op deze dag een heuglijk feit gevierd. Rosemieke, het oudste dochtertje doet haar eerste plechtige communie in de kerk op de Brass. Een groot feest, voor haar, de ouders en familieleden, en wij koorleden, verheugen ons met hen.

Dinsdag 2 juni
We zijn thuis en luisteren zelf met veel interesse naar de uitzending van radio Strassbourg. Wij hebben vakantie maar de directeur werkt dat de stukken er van af vliegen. Het knapen en mannenkoor, ruim 120 zangers gaan op 1 augustus een Hoogmis zingen in Brussel en zal worden opgenomen door de Belgische Radio Omroep. De Hoogmis is van de Ned. Componist Hendrik Andriessen: Missa Christus Rex, voor 7 stemmig dubbelkoor en orgel en het Te Deum voor 6-8 stemmig gemengd koor en orgel. Bij de grens blijkt dat de partijen vergeten zijn en boven verwachting blijft er maar een kalm: de directeur. Hij weet dat het goed zal gaan, juist zonder partijen. En of het goed ging? Ontroerd hebben we geluisterd, naar onze

jongens en mannen uit Delft. In topvorm zongen ze daar in een verre voorname kerk in Brussel en wij Madrigalen waren trots op het werk wat daar werd geleverd, zonder partijen.

 


 



Toen ging de directeur op vakantie, eerst met het mannenkoor, toen een 8 daagse fietstocht met de Muloschool. Maar wie zou vermoeden dat hij hier zittend op een ijswagen, werkt aan zijn, wat hij zelf noemt, zijn mooiste werk, zijn bijdrage aan het Maria jaar: een Magnificat.
Dagenlang is hij stil, werkt, fietst en wandelt vervuld van prachtig klinkende thema’s. Tijdens een fietstocht ontdekt hij een kapel in het missie huis van de paters van het H.Hart, midden in een bos op de Veluwe. Enkele dagen duikt hij onder en hier, in de stilte ontstaat een werk voor koor en orkest waar niemand iets van begrijpt en zelf begrijpt hij ook niet waar hij het vandaan haalt. Wel weet hij dat het mooi zal klinken en dat het in 1955 uitgevoerd moet worden, kost wat kost.

Onderwijl is het september geworden, de vakanties zijn voorbij en daar gaan we weer. Werk aan de winkel, een heel bijzonder donateur concert is op komst maar… Mevrouw van Hauwe gooit roet in het eten, stuurt de repetities in de war en brengt zelfs het concert in gevaar. Met grote woorden beweert de baas dat niets hem zal weerhouden en in ieder geval het concert door zal gaan. Hiervan schrikt Mevr. van Hauwe zo dat op dinsdag 21 september het vierde kindje geboren wordt een lief meisje van 6 pond.

Zondag 26 september
Ons donateurconcert.

Dinsdag 19 oktober
In de Stads Doelen wordt een grootse Maria hulde georganiseerd door het Dekenaat Delft. Het plan is een toneelspel op te voeren waarin episoden uit het leven van Maria uitgebeeld worden. Kapelaan Remmers schrijft de tekst, Joop schouten componeert de muziek en Cara Buziau maakt de choreografie. Het Madrigaalkoor, samen met het mannenkoor kruipen in de orkestbak van de zaal en zingen onder zeer moeilijke omstandigheden. Vier uitvoeringen voor vier volle zalen. Twee in de Stads Doelen in Delft en twee in de scala van Den Haag.

Donderdag 25 november
In de Stads Doelen voeren wij de requiem van Mozart uit. We hebben er weer hard voor gerepeteerd al is het nu al voor de derde maal dat we het uivoeren, we moeten het feilloos uitvoeren en dat gebeurd ook.

Donderdag 9 december
Een uitgestelde ledenvergadering wordt vandaag gehouden in de benedenzaal van het City theater. De vergadering loopt zonder stoornis, totdat sinterklaas en zwarte Piet ons met een bezoekje komen vereren. Het wordt een toffe avond met veel plezier en veel schorre stemmen.

26 december
Tweede Kerstdag zingen we nog met enkele meisjes een H.Mis en kerstliederen in het sanatorium het Groene Kruis en dan zijn we weer zover dat we de balans op kunnen maken. Het koor is gezond, door en door, de geest is prima, de werklust groeit. Het bezoek aan de concerten is dit jaar uitermate groot geweest en de officiële belangstelling groeit gelukkig ook en we zingen prima. We hebben 20 aspirant leden en drie leden zijn afgeschreven: Regien Andela, Riet Snelders en Jopie Kools.

 Eerste sopraan  Tweede sopraan
 1  Lenie v/d Berg  1  Aga Bender
 2  Roos van ’t Ende  2  Dorie Berkhout
 3  Hilda Hilkhuizen  3  Jeanne Dukker
 4  Anneke Hurkens  4  Ellen van Holstein
 5  Co van Holstein  5  Anneke Mulder
 6  Anneke Lindeman  6  Jo Schaareman
 7  Annie Mustert  7  Miep Langeveld
 8  Annie Pieterse  8  Nel Turkenburg
 9  René Rammeloo  9  Ria Steiger
 10  Jopie Warning  10  Riet de Vreede
 11  Corrie Waser  11  Nel Duynisveld
 12  Martha van Lier  12  Ria Staakman
     13  Henriette Vermeulen
     14  Thea Kuypers
     15  Gré Nieuwenhoven
   Aspirantleden
   Thea Rijneveen
   Carla Paardekamp
   Frida van Veen
   Coby v/d Berg
   Agnes van Biezen
   Willy Willergers
   Mia v/d Arend
   Jeanette Vermeulen
   Annie Sanders
   Aspirantleden 
    Mia Kaptein
    Miep van Eekelen
    Marian Sluis
    Toos v/d Stap
    Henny Beuman 
    Elly v/d Arend
   Non actieve leden
    Rietje Rijk(wegens studie)
   Non actieve leden
   Miep Langeveld (wegens keelziekte)
 Eerste alt  Tweede alt
 1  Coby Burghoorn  1  Trudie Beuman
 2  Josy van Domburg  2  Corrie van Etten
 3  Loes van Leeuwen  3  Nel de Groot
 4  Wil schenkels  4  Toos van Heteren
 5  Els Stassen  5  Annie Lausberg
 6  Riet Derwort  6  Annie van Rijt
 7  Greet de Vreede  7  Annie van Zon
 8  Coby Langenveld  8  Jeanne Stassen
 9  Jopie Hulsing  9  Joke Breedveld
 10  Jeanne Zimmerman  10  Annie van Veen
 11  Annie Zimmerman  11  Lies de Kort
 12  Toos Nadorp    
 13  Co Storm    
   Aspirantleden
    Toos Zimmerman
    Trudie Nadorp
    Gré Koot
    Allie Breedveld
   Aspirantleden
    Mieke Kamps
       Non actieve leden
    Lies de Kort (wegens studie)